>
Aletheia Bible College
|
Carelinks Ministries
|
Osnowy Biblii
|
'PRAWDZIWY DIABEL ' Home
|
Więcej literatury w języku polskim
|
Czym jest Ewangelia?

 

Prawdziwe Diabeł Biblijna Wyjaśnienie. Tlumaczenie: Waclaw Cwiecek

Kompletna książka jak PDF

 

Email autora, Duncan Heaster

 

Rozdzial 1: Historia Doktryny
1-1 Historia Diabla I Szatana W Starotestamentowych Czasach
1-1-1 Izrael w Niewoli: Babilonskie I Perskie Wplywy
1-1-2 Grecki Wplyw
1-2 Diabel po Nowym Testamencie
1-2-1 Szatan wedlug Jystyna Meczennika
1-2-2 Szatan wedlug Ireneusza i Tertuliana
1-2-3 Szatan wedlug Clemensa i Orygena
1-2-4 Szatan wedlug Lactanjusza i Anastazjusza
1-2-5 Szatan wedlug Augustyna
1-3 Szatan w Sredniowieczu
1-4 Szatan od Czasow Reformacji
1-4-1 Szatan w Raju Utraconym
1-5 Protestanci: Opor Popularnej Ideii Diabla
1-6 Diabel I Szatan we wspolczesnym mysleniu

Rozdzial 2: Niektore Podstawowe Nauki Biblijne
2-1 Aniolowie
2-2 Pochodzenie Grzechu i Zla
Dygresja 2: Rzymianie oraz madrosc Solomona
Dygresja 3: Kontekst Rodzaju 1-3
2-3 Szatan i Diabel
2-4 Zydowski Szatan
2-5 Pieklo
Dygresja 4 "Duchy w wiezieniu"

Rozdzial 3: Praktyczne Powiazania
3-1 Niektore Praktyczne Powiazania
3-1-1 "Byc duchowego usposobienia": Sedno Chrzescijanstwa
3-2 Diabel i Szatan: Trudne Pytania

Rozdzial 4: Demony
4-1 Diabel, Szatan i Demony
4-2 Demony i Balwany
4-3 Demony i Choroby
4-4 Jezyk Tamtych Dni
Dygresja 5 Bog Adoptuje Ludzka Perspektywe
4-6 Demony: Dlaczego Jezus Nie Skorygowal Ludzi?
4-7 Psychologia Wiary w Demony
4-8 Demony: Podsumowanie

Rozdzial 5: Niektore Przekrecone Wersety
Rozdzial 5 Studium Niektorych Biblijnych Wersetow Ktore Wspominaja Diabla i Szatana
5-2 Waz w Edenie
5-3 Synowie Bozy i Corki Ludzkie
5-4 Szatan w Hioba
5-4-1 Satan w Hioba: Wspolwierny?
5-4-2 Szatan w Hioba: Aniol-Szatan?
5-4-3 Obalenie Mitu 'Szatana' w Hioba
5-5 Lucyfer Krol Babilonu
5-6 Nanaszczony Cherubin
5-7 Szatan w Zachariasza 3
5-8 Kuszenie Jezusa
5-8-1 Jezus Na Pustyni: Studium Jezykowe Oraz Natura Pokus
5-8-2 Kuszenie Na Pustyni: Spojrzenie W Myslenie Jezusa
5-9 Nieczyste Duchy
5-10 Diabel I Jego Aniolowie
5-11 Szatan Zabiera Slowo
5-12 Szatan Jak Blyskawica
5-13 Szatan Wstepuje w Judasza
5-14 Piotr I Szatan
5-15 Wasz Ojciec Diabel
5-16 Przesladowanie Przez Diabla
5-17 Dziecko Diabla
5-18 Moc Szatana
5-19 Wydanie Szatanowi
5-20 Bog /Ksiaze Tego Swiata
5-21 Aniol Swiatlosci
5-22 Wyslannik Szatana
5-23 Ksiaze Nadziemski
5-24 Dawac przystep Diablu
5-25 Zasadzki Diabelskie
5-26 Sieci Diabelskie
5-27 Poszli za Szatanem
5-28 Przeciwstaw Sie Diablu
5-29 Lancuchy Ciemnosci
5-30 Cialo Mojzesza
5-31 Synagoga Szatana
5-32 Michal i Wielki Smok
5-33 Diabel i Szatan Zwiazani
Dygresja 6: "Czlowiek Bezprawia " (2 Tes. 2)

Rozdzial 6: Troche Koncowych wnioskow
6-1 Prawdziwy Diabel: Koncowe Wnioski
Legion i Gadarenskie Swinie

Dygresja 2: Rzymian I Mądrość Solomona
Kiedy czytamy natchniony List Pawła do Rzymian 1-8, który rozważa naturę grzechu i Ewangelię, jest to zaskakujące, że Paweł nie wymienia słów szatan albo diabeł, a co dopiero `upadłe Anioły`. Kładzie winę za grzech w sposób dość jasny, na nas i nasze słabości kiedy zmagamy się z wewnętrznymi pokusami. Paweł wspomina także sprawozdanie z upadku Adama i Ewy, jaki jest opisany w Księdze Rodzaju, tak jakby zaakceptował to w taki sposób w jaki to zostało napisane- nie próbuje powiedzieć, że wąż był Lucyferem albo upadłym Anielom. W istocie, bliższa analiza pokazuje że Paweł świadomie odrzuca współczesne mu Żydowskie idee na te tematy, jakie można znaleźć w Mądrościach Salomona, a także innych zapiskach. Powinniśmy pamiętać, że w pierwszym wieku nie było kanonicznej listy ksiąg wchodzących w skład “Starego Testamentu” takiego, jaki my znamy. Istniała zatem wielka potrzeba, aby zdyskredytować nie natchnione Żydowskie zapiski, które były wtedy w obiegu- stąd tyle aluzji do nich w natchnionych zapiskach Nowego Testamentu, po to bezy pomóc Żydowskim wierzącym zrozumieć, że te zapiski nie były natchnione i powinny być odrzucone.

Cała masa odstępczej Żydowskiej literatury w pierwszym wieku mówi bardzo dużo na temat grzechu Adama [np. Apokalipsa Barucha I Apokalipsa Abrahama], i twierdzę, że Paweł pisze o grzechu Adama właśnie  po to, żeby obalić te błędne interpretacje. Mądrości 2:24 twierdzi: “Przez zawiść diabła śmierć weszła na świat i ci, którzy należna do jego kliki, doświadczają tego”. To jest właściwie pierwszy odnośnik do idei, ze osoba nazwana `diabłem` zazdrościła Adamowi i Ewie, i dlatego sprowadzali na nich pokusę i upadek. Paweł zaprzecza temu stwierdzenie, kiedy mówi: “Przez jednego człowieka [Adama- a nie `diabła`] grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć; a tak śmierć weszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli” [Rzym.5:12]. Nie ma wątpliwości, że tutaj Paweł robi aluzje do błędnej idei- i ją koryguje. Ta aluzja staje się bardziej istotna jeżeli weźmiemy pod uwagę, że Paweł pisząc List do Rzymian, nawiązuje do księgi Madrosci Solomona. Ta księga gloryfikuje Żydów, robiąc z nich sprawiedliwych i kładąc winę za grzech na diabła oraz Pogan. Przez robienie aluzji do tego, Paweł wykazuje w jaki sposób Żydzi pomniejszają znaczenie grzechu i nie stawiają czoła faktowi, że cała ludzkość jest pod przekleństwem grzechu i śmierci, a w ten sposób wszyscy potrzebują zbawienia w Chrystusie. Ten sam fundamentalny nacisk na osobistą odpowiedzialność, a nie obwinianie innych za nasze grzechy i traktowanie siebie jako czystych i sprawiedliwych, a traktowanie wszystkich innych jako problem, jest istotnym w dzisiejszych czasach- otoczeni przez fałszywe teologie, które czynią nas czystymi, zrzucając całą winę na `diabła` swojej własnej produkcji. Powinniśmy zauważyć, że taka forma aluzji do krążącej wokoło literatury i korygowania jej, jest bardzo popularna w całym Piśmie Świętym- w innym miejscu podałem przykłady, kiedy to Juda i Piotr robią aluzje odnośnie Księgi Enocha oraz w jaki sposób Rodzaju 1-3 czyni podobnie odnośnie  poglądów na stworzenie i początki, które były popularne, w czasie kiedy księga Rodzaju była skompletowana.

Aluzje z Listu Pawła do Rzymian do Mądrości Salomona

Mądrość Salomona

Rzymian

Zawartosc

Mądrość 4:5 Niedoskonałe gałęzie będą odłamane, ich owoc nieużyteczny, niedojrzały do jedzenia, tak, nie nadające się do niczego [jeżeli chodzi o Izrael I Pogan, a także tych w Izraelu,Pogan i tych w Izraelu, którzy zgrzeszyli].

Rzym. 11:17-20

Izrael jako cały naród był wyłamanymi
gałęziami;natomiast Pogańscy wierzący,
poprzez wiarę w Jezusa mogli stać się
wszczepionymi gałęziami.


Mądrości 1:13 Bóg nie uczynił śmierci: nie ma On także przyjemności w niszczeniu żyjących.

Rzym. 1:32; Rzym. 5,7

 

Śmierć jest “sądem Bożym”- śmierć przycho-
dzi od Boga. Śmierć nie pochodzi od “diabła”
To był Bóg w Rodzaju, który `uczynił` śmierć.
Śmierć jest wynikiem grzechu, to jest przesła-
nie powtarzane przez Pawła- śmierć nie jest
czymś uczynionym przez `diabła` tylko dla
niegodziwych.


Mądrości 1:14 Bo on stworzył wszystko, żeby mogli mieć życie: I pokolenia na świecie były zdrowe; nie ma trucizny zniszczenia w nich, ani królestwa śmierci na ziemi; [w kontekście ziemi/ziemia Izraelska].

 

Rzym. 1,5,7

 

Paweł robi aluzje do tych słów. On wykazuje,
że cała ludzkość, włącznie z Izraelem,
mieszkańcy ziemi/ziemia Izraelska, są podlegli
grzechowi i śmierci. Paweł argumentuje
przeciwko stwierdzeniu, że Bóg uczynił
człowieka dobrym, ale diabeł popsuł wszystko
- Paweł raczej kładzie winę na grzechu indy-
widualnej jednostki.

Mądrości 8:20 Byłem bystrym dzieckiem, miałem dobrego ducha. Raczej będąc dobrym, otrzymałem ciało nieskażone.

Rzym 3,7

Jako rezultat grzechu Adama, nasze ciała nie
są “nieskażone”- my umieramy, jesteśmy
narodzeni z wyrokiem kary śmierci. “Nie ma
dobrego. Nie ma ani jednego” [Rzym 3:12];
“w moim ciele nie mieszka nic dobrego” [Rzym7:18].


Mądrości 10:15 Wybawiła sprawiedliwego i niewinne nasienie od narodu, który je uciskał.

Rzym.  9-11

Izrael nie był niewinny; “nie ma sprawiedli-
wego, ani jednego”  (Rzym. 3:10).


Mądrości 12:10 Ale wykonując sąd na nich krok po kroku, dałeś im możliwość opamiętania

Rzym 2:4

" czy gardzisz bogactwem Jego dobroci i
cierpliwości, nie wiedząc, że dobroć Boża
prowadzi cię do opamiętania? “(Rzym. 2:4).
Paweł mówi, że Boża łaska poprzez cierpliwość
i nie karanie nas natychmiastowo, tak jak na
to zasługujemy, powinna prowadzić nas
do opamiętania.

Mądrości 12 tyrada przeciwko Kananejskim narodom, mówiąc jak niegodziwi i zepsuci byli i podkreśla sprawiedliwość Izraela  - np. Mądrości12:11 Bo było to przeklęte nasienie od początku; nie obawiałeś się żadnego człowieka, dlatego nie wybaczyłeś im ich grzechów.

Rzym. 1,2,9-11

Paweł używa tego samego języka, mówiąc
o niegodziwości Izraela

Mądrości 12:12 Kto może powiedzieć, Co uczyniłeś? Albo kto oprze się Jego wyrokowi? Albo kto oskarży Cie z powodu narodu który ginie, który uczyniłeś? Albo kto stanie przeciwko Tobie, żeby się zemścić za niesprawiedliwego?

Rzym. 8:30-39; 9:19

Mądrości podziwia jak Bóg osadził niegodzi-
wych Kananejczyków. Paweł ozywa tego
samego języka żeby podziwiać Boże miłosie-
rdzie w zbawieniu wiernego ostatka Izraela
przez Jego łaskę. Paweł mówi “Kto cie oskarży
[Izraelu]?” to są tylko ci, którzy są w
Chrystusie i nie maja oskarżyciela [Rzym.8:34].

Mądrości 12:13 używa frazy "potępiony w dzień sprawiedliwego sadu Bożego” kiedy mówi o potępieniu Kananejskich plemion.

Rzym. 2:5

Paweł podkreśla, że Izrael będzie potępiony
“w dniu sprawiedliwego sadu Bożego”
(Rzym. 2:5)


Mądrości 12:22 Chociaż karciłeś nas, to jednak karałeś naszych wrogów tysiąc razy więcej, po to żebyśmy wiedzieli, że kiedy osądzamy powinniśmy myśleć o twojej dobroci, a kiedy sami jesteśmy osadzani, powinniśmy szukać miłosierdzia.

Rzym. 2:1-4; 11:28; 14:4

Paweł mówi, że Izraelici są “wrogami”
(Rzym. 11:28); oraz że osądzanie jest grzechem
ponieważ sami jesteśmy grzesznikami. Paweł
mówi nam, że otrzymamy miłosierdzie na
sądzie, ponieważ sami wykazaliśmy miłosierdzie
a nie osądzaliśmy innych.

Mądrości 13:1 Marnością są wszyscy ludzie, którzy z natury są nieświadomi Boga i nie mogą Go rozpoznać i uznać na podstawie wspaniałych rzeczy, które są widzialne.

Rzym. 1,10

Mądrości sugeruje, że Poganie są marnością
z natury, a Izrael nie jest, ponieważ nie jest\
nieświadomy Boga, i widz Go odzwierciedlo-
nego we “wspaniałych rzeczach” Jego stwo-
rzenia. Paweł zaprzecza temu. On  mówi
Cała ludzkość jest marnością…z natury”;
Izraelici są “nieświadomi Boga” [Rzym.10:3]
natomiast wierzący w Chrystusa poznają Boga
przez rzeczy, które On uczynił. I rzeczywiście
to Izrael jest teraz “bez wymówki” ponieważ
nie chcą zobaczyć “dobroci Boga” w rzeczach
które On stworzył [Rzym. 1:20-30].

Mądrości 12:26 Ci, którzy nie są odmienieni przez to smaganie, którym ich karcił, odczują moc Bożego sadu.
Mądrości 12:27 Spójrzmy na co narzekali, kiedy byli karani, myśleli , że to byli bogowie; teraz kiedy widzieli ich karę, to uznali że On jest Prawdziwym Bogiem, którego poznanie wcześniej odrzucili: I dlatego przyszło na nich straszne potępienie.

Rzym. 1

To jest Izrael i ci wszyscy, którzy trwają w
grzechu, zasługują na sad (Rzym. 1:32). To
był Izrael , który zamienił prawdziwego Boga
na coś co oni nazywali bogami (Rzym. 1:20-26).

Mądrości 13:5-8: w mocy i pięknie Jego stworzenia ich Stworzyciel jest widzialny. Z tego powodu oni są mniej winni; bo może błądząc szukając Boga i maja pragnienie Jego znalezienia.  Będąc obeznani w Jego dziełach, szukają go pilnie i wierzą w co widzą; ponieważ wszystko co widza jest piękne. Niemniej jednak nie będzie im wybaczone.

Rzym. 1,2

To Pogańscy Chrześcijanie są tymi, którzy
“znaleźli” Boga (Rzym. 10:20). To oni byli
tymi, którzy widząc Boże stworzenie byli
doprowadzeni do posłuszeństwa Bogu w
prawdzie (Rzym. 2:14,15). To był Izrael, który
zawiódł, żeby `w sposób jasny` zobaczyć
prawdę Bożą przez rzeczy, które On stworzył
(Rzym. 1:20).

Mądrości 14:8 To co jest uczynione rekami jest przeklęte tak samo jak ten, który to uczynił; on, ponieważ uczynił to i ponieważ jest niszczejące, to było nazwane bogiem.

Rzym. 1:23

To był Izrael, który chwalił prawdziwego
Boga w podobieństwach uczynionych rękami
i nazwał je bogami (Rzym. 1:23)

Mądrości 14:9 Zarówno bezbożny jak i jego bezbożność Bóg

Rzym. 4:5; 5:6

Paweł dowodzi, że Chrystus umarł za bezbo-
żnych zanim Go poznali (Rzym. 5:6); Bóg
usprawiedliwia bezbożnych nie przez ich
czyny, ale przez ich wiarę (Rom. 4:5).




Mądrości 14:31 To nie jest moc tego, na co przysięgają; ale to jest sprawiedliwa zemsta na grzesznikach, która zawsze karze przestępstwa niezbożnych.

Rzym. 5

Paweł dowodzi, że wykroczenia człowieka
napotykają Bożą łaskę w Chrystusie, a nie są
traktowane przez Boga ze mściwością
przeciwko grzesznikom. To było “wykroczenie'
Adama, Bóg użył swej łaskawości, żeby
ukształtować drogę do zbawienia [Rzym.5:15-20]
Z biegiem czasu jak “wykroczenie” rosło,
tak i Boża łaska (Rzym. 5:20).




Mądrości 15:2 Jeżeli my [Israel] grzeszymy, jesteśmy Twoi, znając Twoja moc; ale nie będziemy grzeszyć, wiedząc ze jesteśmy zaliczeni do Twoich. Madrości15:3 Znać Ciebie to jest doskonała sprawiedliwość; znając Poznanie Twojej mocy jest korzeniem nieśmiertelności.

 

Rzym. 3

 

Paweł dowodzi, że my wszyscy grzeszymy-
nie ma czegoś takiego, że `my nie grzeszymy,
ponieważ jesteśmy Bożymi ludźmi` [Rzym.3:23].
Cała wiedza nie jest podstawa do nieśmiertelności,
ale nieśmiertelność jest darem Bożym [Rzym.6:23].
Paweł nie pozostawia cienia wątpliwości,
co do tego “czy my grzeszymy”; ponieważ
wszyscy jesteśmy grzesznikami, tak Żydzi,
jak i Poganie [Rzym.3:23. Nasz grzech
nas od Boga i Jego Syna; “my nie jesteśmy
Jego” jeżeli grzeszymy [porównaj Rzym8:9
z “jesteśmy Twoi”].  (Rzym. 8:9- por. "
jesteśmy Twoi"). My nie jesteśmy automatycznie
“Jego…nawet jeśli grzeszymy”. Paweł powie-
dział, że zarówno Żydzi, jak i Poganie są
równi pod brzemieniem grzechu; Mądrości
twierdzi, że jest różnica: “podczas gdy Ty nas
karcisz, Ty chłoszczesz naszych wrogów [to
jest Pogan] dziesięć tysięcy razy więcej” [12:12].



Mądrości  15:7 Garncarz urabiając glinę, kształtuje każde naczynie z dużym trudem dla naszej służby: z tej samej gliny robi zarówno naczynia używane do czystych rzeczy jak, i naczynia, które są używane do nieczystych; ale jaki jest z tego użytek, garncarz sam jest sędzia. 

Rzym. 9:21-30

Mądrości naśmiewa się z garncarza robiącego
bałwana- Paweł pokazuje, że Bóg jest garn-
carzem, a Izrael gliną, i będą odrzuceni jak
bałwany. Ponieważ stali się takimi, jak to, co
wielbią. Paweł używa takich samych
sformułowań Mądrości - mówi jak Boży
garncarz używa “tej samej gliny” żeby zrobić
rożnego rodzaju naczynia.

Mądrości 15 często lamentuje, że Poganie oddają bardziej cześć stworzeniu, aniżeli Stworzycielowi

Rzymian 1 oraz 2

Rzymian 1 oraz 2 twierdzi, używając tego
samego języka, że zarówno Izrael, jak i
Poganie są winni bałwochwalstwa/ oddawaniu
czci stworzeniu zamiast Stworzycielowi 

Mądrości18:8 podczas gdy Ty pokarałeś naszych przeciwników, w tym samym czasie okryłeś nas chwałą, nas których powołałeś.

porównaj Rzym. 8:30

“Nas” których “powołałeś” i którzy będą
“okryci chwałą”, to są ci którzy są w
Chrystusie- a nie ci, którzy tylko urodzili się
Żydami. 

Mądrości  18:13 podczas gdy nie uwierzyli niczemu z powodu cudów/ plag: po zniszczeniu pierworodnych, oni uznali tych ludzi za synów Bożych.

por. Rzym. 8:14

Prawdziwi “synowie Boży” to są ci, którzy
są w Chrystusie, Synu Bożym:bo nie ci, którzy
nazywają się “Izraelem” [tylko dlatego, że
się nazywają] są dziećmi Bożymi, tak jak to
księga Mądrości  błędnie udowadnia
(Rzym. 9:6)

Jeżeli chodzi o niezbożnych, gniew spadł na nich bez miłosierdzia: bo On wiedział co oni by zrobili…przeznaczenie, którego są warci, doprowadziło ich do takiego końca, i uczyniło że zapomnieli rzeczy, które już się wydarzyły, żeby mogli dopełnić karania…” (Mądrości  19:1,4)

 

To co Mądrości mówi o Pogańskim świecie
i Egipcie, Paweł odnosi to do Izraela w ich
grzeszności. On także podkreśla wiele razy,
że rezultatem grzechu jest śmierć. (Rzym. 6:23)
a nie”męki” jak to Żydzi rozumieli. . "Gniew...
bez miłosierdzia" jest fraza, którą Paweł
używa mówiąc o nadchodzącym potępieniu
tych Żydów, którzy odrzucili Chrystusa
(Rzym. 1:18; 2:5,8). Paweł używa idei
przewidywania, która pojawia się w Mądrości
ale używa jej w Rzymian 9 oraz 11, żeby
wykazać, że przewidywanie jest częścią Bożej
łaski w przeznaczeniu Jego prawdziwego ludu
dla zbawienia. To Żydzi, którzy odrzucili
Chrystusa, są “warci” śmierci (Rzym. 1:32)-
a nie Poganie. Nic dziwnego, ze Żydzi tak
nienawidzili Pawła!

Wisdom [Mądrość] Salomona 13-14 krytykuje Pogan za bałwochwalstwo i niemoralność.
A Paweł krytykuje Żydów za to samo w Rzym. 1:19-27- używając języka, który w niedwuznaczny sposób robi aluzje do Wisdom [Mądrości] Salomona. To wygląda jakby Paweł robił krytyczny przegląd Mądrości Salomona i stawiał tik przy tym, co jest prawdą [np. Poganie rzeczywiście są winni bałwochwalstwa i  niemoralności], a stawiał krzyżyk przy tym co jest błędne w tej księdze. E.P.Sanders zauważył: Rzymian 1:18-32 jest powiązana z Mądrością Salomona, Żydowską księgą napisaną w Egipcie. Odnośniki Pawła do `obrazów reprezentujących…ptaki, zwierzęta albo płazy` [Rzym.1:23], wskazuje na…Egipt. Ptaki, zwierzęta i płazy były czczone w Egipcie, ale ogólnie nie były czczone w reszcie Grecko-Rzymskiego świata”[1]. Dlatego odnośniki, do tych bałwanów wskazują na aluzje Pawła do Księgi Mądrości Salomona.

Inne aluzje Pawła do Mądrości Salomona
Opisując w jaki sposób “niszczyciel” zabił Egipskich pierworodnych, Mądrości 18 mówi dalej, jak ten sam “niszczyciel” próbował zabić Izraelitów na pustyni, ale niegodziwy “niszczyciel” został zatrzymany przez Mojżesza: “Wtedy nienaganny mąż stanął na przeciwko niemu, żeby ich obronić; I ożyć tarczy swojego usługiwania: modlitwę, składanie kadzidła, wystąpienie przeciwko gniewowi, tak tedy zastopował nieszczęście, obwieszczając, że był twoim sługą. Tak wiec przezwyciężył niszczyciela, nie przez siłę swego ciała, nie siłą swych ramion, ale przez słowo podporządkował, tego który karał, wspominając na przymierze i przysięgę zawartą z ich ojcami [Mądrości 18:21,22]. Paweł w 1 Kor.10 robi aluzje do tego- wykazując, że ten “niszczyciel” był posłany przez Boga żeby ukarać Izraela za ich grzechy. Autor Mądrości mówi tak jakby “niszczyciel” był jakąś niegodziwą istotą nękająca Izraela- I wygląda na to, że Paweł to koryguje, wykazując że to był ten sam “Niszczyciel”-Anioł, który ochraniał Izraela w Egipcie, a później zabił niegodziwych pomiędzy nimi. Mądrości 19 stwarza wrażenie, że wszystkie grzechy Izraela na pustyni były popełnione przez Pogan, którzy z nimi wędrowali- ale sprawozdanie Pawła, mówiące o historii Izraela w 1Kor.10, jasno pokazuje, że to Izrael grzeszył i był za to karany.
Powinniśmy też zauważyć, że 1 Kor.10:1-4 robi także aluzje do Żydowskiej legendy, która mówi, że skała, która wydała wodę w Liczb.21:16-18, w jakiś sposób podążała za ludem Izraela w ich wędrowce po pustyni, zapewniając im wodę. Paweł nie omieszkuje cytować tą legend, niezależnie od tego czy to była prawda, po to żeby ukazać takie nauczanie, a potem je obalić. Bóg nie jest prymitywem, żeby zastawiać się aluzją, jeżeli chodzi o fakty historyczne w Jego Słowie: On tak bardzo pragnie dialogu z ludźmi, że wygląda na to, że jest zadowolony, że w Jego Słowie są odnośniki do błędnych idei, po to żeby wejść w dyskusje z nimi na warunkach, które są wygodne dla nich. Jeszcze inna aluzja do Żydowskiej legendy jest zawarta w Obj.2:17, kiedy Pan Jezus mówi o daniu Jego ludowi “ukrytej manny”- odnoszącej się do mitu, który mówi, że Jeremiasz ukrył mannę w złotym słoiku w Miejscu Najświętszym, które to zrobił w czasie zniszczenia świątyni w 586 BC, po czym wstąpił do Nieba i ma powrócić z Mesjaszem. Jezus nie skorygował tego błędu- On używa tego jako symbol, żeby opisać nagrodę, którą przyniesie z Sobą. On nie dodaje dodatkowej notatki, żeby powiedzieć `zrozumcie, że to jest tylko mit, słój nigdy nie wstąpił do Nieba ani też nie spłynie przez chmury któregoś dnia`. Może dlatego Nowy Testament tak często cytuje tekst Septuaginty, nawet jeśli niepoprawnie oddaje oryginalny Hebrajski tekst- ponieważ Bóg nie jest paranoiczny, żeby czuł się zmuszony używać języka ścisłych literalnych prawd. Jeżeli ludzie z pierwszego wieku znali Septuagintę, nawet jeżeli to było słabym tłumaczeniem Hebrajskiego oryginału- to i tak Bóg chciał używać tego, żeby wejść w dialog z ludźmi w ich języku. Takie podejście jest bardzo pomocne, kiedy próbujemy zrozumieć Biblijne referencje do błędnych idei na temat Szatana i demonów- ale więcej na ten temat w rozdziale 4 oraz 5.
Wydaje mi się, że aluzje Pawła do błędnych Żydowskich idei, po to żeby je obalić, jest w rzeczywistości kunsztem pisowni jego natchnionych Pism. Mądrość Syracha jest jeszcze innym Żydowskim zapiskiem, które Paweł bierze na cel w księdze Rzymian; Rzym. 4:1-8 trudzi się nad zagadnieniem, że Abraham został nazwany sprawiedliwym przez wiarę, a nie przez Prawo, które zostało dane znacznie później; przymierze obietnic dla Abrahama, było wyrazem łaski, a `praca` obrzezki była wykonana już przed ich otrzymaniem. Wszystko to wygląda na celową aluzje do Syr. 44:21: “Abraham przestrzegał prawa Najwyższego, i został włączony w przymierze z Nim”.
Odnośniki

  1. E.P. Sanders, Paul (Oxford: O.U.P., 1996) s. 113.

Contenido
Prólogo (por Ted Russell)
Wstep


Rozdzial 1: Historia Doktryny
1-1 Historia Diabla I Szatana W Starotestamentowych Czasach
1-1-1 Izrael w Niewoli: Babilonskie I Perskie Wplywy
1-1-2 Grecki Wplyw
1-2 Diabel po Nowym Testamencie
1-2-1 Szatan wedlug Jystyna Meczennika
1-2-2 Szatan wedlug Ireneusza i Tertuliana
1-2-3 Szatan wedlug Clemensa i Orygena
1-2-4 Szatan wedlug Lactanjusza i Anastazjusza
1-2-5 Szatan wedlug Augustyna
1-3 Szatan w Sredniowieczu
1-4 Szatan od Czasow Reformacji
1-4-1 Szatan w Raju Utraconym
1-5 Protestanci: Opor Popularnej Ideii Diabla
1-6 Diabel I Szatan we wspolczesnym mysleniu

Rozdzial 2: Niektore Podstawowe Nauki Biblijne
2-1 Aniolowie
2-2 Pochodzenie Grzechu i Zla

Digresja 1:  List do Judy I Ksiega Enocha
Dygresja 2: Rzymianie oraz madrosc Solomona
Dygresja 3: Kontekst Rodzaju 1-3
2-3 Szatan i Diabel
2-4 Zydowski Szatan
2-5 Pieklo
Dygresja 4 "Duchy w wiezieniu"

Rozdzial 3: Praktyczne Powiazania
3-1 Niektore Praktyczne Powiazania
3-1-1 "Byc duchowego usposobienia": Sedno Chrzescijanstwa
3-2 Diabel i Szatan: Trudne Pytania

Rozdzial 4: Demony
4-1 Diabel, Szatan i Demony
4-2 Demony i Balwany
4-3 Demony i Choroby
4-4 Jezyk Tamtych Dni
Dygresja 5 Bog Adoptuje Ludzka Perspektywe
4-6 Demony: Dlaczego Jezus Nie Skorygowal Ludzi?
4-7 Psychologia Wiary w Demony
4-8 Demony: Podsumowanie

Rozdzial 5: Niektore Przekrecone Wersety
Rozdzial 5 Studium Niektorych Biblijnych Wersetow Ktore Wspominaja Diabla i Szatana
5-2 Waz w Edenie
5-3 Synowie Bozy i Corki Ludzkie
5-4 Szatan w Hioba
5-4-1 Satan w Hioba: Wspolwierny?
5-4-2 Szatan w Hioba: Aniol-Szatan?
5-4-3 Obalenie Mitu 'Szatana' w Hioba
5-5 Lucyfer Krol Babilonu
5-6 Nanaszczony Cherubin
5-7 Szatan w Zachariasza 3
5-8 Kuszenie Jezusa
5-8-1 Jezus Na Pustyni: Studium Jezykowe Oraz Natura Pokus
5-8-2 Kuszenie Na Pustyni: Spojrzenie W Myslenie Jezusa
5-9 Nieczyste Duchy
5-10 Diabel I Jego Aniolowie
5-11 Szatan Zabiera Slowo
5-12 Szatan Jak Blyskawica
5-13 Szatan Wstepuje w Judasza
5-14 Piotr I Szatan
5-15 Wasz Ojciec Diabel
5-16 Przesladowanie Przez Diabla
5-17 Dziecko Diabla
5-18 Moc Szatana
5-19 Wydanie Szatanowi
5-20 Bog /Ksiaze Tego Swiata
5-21 Aniol Swiatlosci
5-22 Wyslannik Szatana
5-23 Ksiaze Nadziemski
5-24 Dawac przystep Diablu
5-25 Zasadzki Diabelskie
5-26 Sieci Diabelskie
5-27 Poszli za Szatanem
5-28 Przeciwstaw Sie Diablu
5-29 Lancuchy Ciemnosci
5-30 Cialo Mojzesza
5-31 Synagoga Szatana
5-32 Michal i Wielki Smok
5-33 Diabel i Szatan Zwiazani
Dygresja 6: "Czlowiek Bezprawia " (2 Tes. 2)

Rozdzial 6: Troche Koncowych wnioskow
6-1 Prawdziwy Diabel: Koncowe Wnioski
Legion i Gadarenskie Swinie

 

 


 
 
Prawdziwe Diabeł