Prawdziwe Diabeł Biblijna Wyjaśnienie. Tlumaczenie: Waclaw Cwiecek

Kompletna książka jak PDF

Rozdzial 1: Historia Doktryny
1-1 Historia Diabla I Szatana W Starotestamentowych Czasach
1-1-1 Izrael w Niewoli: Babilonskie I Perskie Wplywy
1-1-2 Grecki Wplyw
1-2 Diabel po Nowym Testamencie
1-2-1 Szatan wedlug Jystyna Meczennika
1-2-2 Szatan wedlug Ireneusza i Tertuliana
1-2-3 Szatan wedlug Clemensa i Orygena
1-2-4 Szatan wedlug Lactanjusza i Anastazjusza
1-2-5 Szatan wedlug Augustyna
1-3 Szatan w Sredniowieczu
1-4 Szatan od Czasow Reformacji
1-4-1 Szatan w Raju Utraconym
1-5 Protestanci: Opor Popularnej Ideii Diabla
1-6 Diabel I Szatan we wspolczesnym mysleniu

Rozdzial 2: Niektore Podstawowe Nauki Biblijne
2-1 Aniolowie
2-2 Pochodzenie Grzechu i Zla
Dygresja 2: Rzymianie oraz madrosc Solomona
Dygresja 3: Kontekst Rodzaju 1-3
2-3 Szatan i Diabel
2-4 Zydowski Szatan
2-5 Pieklo
Dygresja 4 "Duchy w wiezieniu"

Rozdzial 3: Praktyczne Powiazania
3-1 Niektore Praktyczne Powiazania
3-1-1 "Byc duchowego usposobienia": Sedno Chrzescijanstwa
3-2 Diabel i Szatan: Trudne Pytania

Rozdzial 4: Demony
4-1 Diabel, Szatan i Demony
4-2 Demony i Balwany
4-3 Demony i Choroby
4-4 Jezyk Tamtych Dni
Dygresja 5 Bog Adoptuje Ludzka Perspektywe
4-6 Demony: Dlaczego Jezus Nie Skorygowal Ludzi?
4-7 Psychologia Wiary w Demony
4-8 Demony: Podsumowanie

Rozdzial 5: Niektore Przekrecone Wersety
Rozdzial 5 Studium Niektorych Biblijnych Wersetow Ktore Wspominaja Diabla i Szatana
5-2 Waz w Edenie
5-3 Synowie Bozy i Corki Ludzkie
5-4 Szatan w Hioba
5-4-1 Satan w Hioba: Wspolwierny?
5-4-2 Szatan w Hioba: Aniol-Szatan?
5-4-3 Obalenie Mitu 'Szatana' w Hioba
5-5 Lucyfer Krol Babilonu
5-6 Nanaszczony Cherubin
5-7 Szatan w Zachariasza 3
5-8 Kuszenie Jezusa
5-8-1 Jezus Na Pustyni: Studium Jezykowe Oraz Natura Pokus
5-8-2 Kuszenie Na Pustyni: Spojrzenie W Myslenie Jezusa
5-9 Nieczyste Duchy
5-10 Diabel I Jego Aniolowie
5-11 Szatan Zabiera Slowo
5-12 Szatan Jak Blyskawica
5-13 Szatan Wstepuje w Judasza
5-14 Piotr I Szatan
5-15 Wasz Ojciec Diabel
5-16 Przesladowanie Przez Diabla
5-17 Dziecko Diabla
5-18 Moc Szatana
5-19 Wydanie Szatanowi
5-20 Bog /Ksiaze Tego Swiata
5-21 Aniol Swiatlosci
5-22 Wyslannik Szatana
5-23 Ksiaze Nadziemski
5-24 Dawac przystep Diablu
5-25 Zasadzki Diabelskie
5-26 Sieci Diabelskie
5-27 Poszli za Szatanem
5-28 Przeciwstaw Sie Diablu
5-29 Lancuchy Ciemnosci
5-30 Cialo Mojzesza
5-31 Synagoga Szatana
5-32 Michal i Wielki Smok
5-33 Diabel i Szatan Zwiazani
Dygresja 6: "Czlowiek Bezprawia " (2 Tes. 2)

Rozdzial 6: Troche Koncowych wnioskow
6-1 Prawdziwy Diabel: Koncowe Wnioski
Legion i Gadarenskie Swinie

5-9 Nieczyste Duchy
Mateusza 12: 43-45: "Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych, szukając spoczynku, ale nie znajduje. Wtedy mówi: Wrócę do swego domu, skąd wyszedłem; a przyszedłszy zastaje go nie zajętym, wymiecionym i przyozdobionym. Wtedy idzie i bierze z sobą siedmiu innych duchów złośliwszych niż on sam; wchodzą i mieszkają tam. I staje się późniejszy stan owego człowieka gorszy, niż był poprzedni. Tak będzie i z tym złym pokoleniem"

Popularna Interpretacja
Nieczyste duchy nazywane są sługami szatana, które są odpowiedzialne za wchodzenie w ludzi i czynienie ich grzesznymi.

Komentarze
1. Ani szatan, ani diabeł nie są wymieniani jako kontrolujący ducha nieczystego.

2. Grzech pochodzi z wewnątrz i nic z zewnątrz człowieka nie może wejść w niego i uczynić go nieczystym (Mk 7:15) .

3. Werset 45 stwierdza: “Tak będzie i z tym złym pokoleniem" pokazując, że ten fragment ma być rozumiany jako przypowieść. “Duch nieczysty" to zdanie jest często synonimem "demona” w Ewangeliach. Pokażemy gdzie indziej, że Jezus używał języka dnia, kiedy mówił o demonach, i tak też było tutaj. Jezus skutecznie przemówił: “W ten sam sposób, jak wierzysz, że nieczyste duchy mogą wyjść z człowieka i ponownie wejść w niego, tak też to pokolenie zostało kiedyś oczyszczone, ale wkrótce stanie się jeszcze gorsze niż było na początku”.

4. Ten fragment jest w kontekście Mateusza 12:22-28, gdzie Jezus używa wspólnych faryzeuszom idei, aby obalić ich własne aergumenty: “Żadne miasto ani dom, wewnętrznie skłócony, nie ostoi się: i, Jeśli szatan wyrzuca szatana, to sam ze sobą jest skłócony... I jeśli Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy, to przez kogo je wyrzucają wasi synowie?” Więc Jezus nie mówił, że wierzy On w szatana lub Beelzebuba -w rzeczy samej, Beelzebub jest wyraźnie zdefiniowany jako pogański idol w 2 Królewskiej 1: 2 - ale używał On języka dnia, by zdyskretować Żydów. Więc nie jest to zaskakujące, że kilka wierszy później rozmawia On ponownie w języku parabolicznym o nieczystych duchach. W ten sam sposob w jaki nie wierzył w Beelzebuba, tak nie wierzył w nieczyste duchy.

5. To, że ten fragment jest przypowieścią jest wskazane przez Mateusza 13:10, gdzie "przystąpili do Niego uczniowie i zapytali: Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?" Jezus mówił przypowieści o Belzebubie i duchach nieczystych w tym samym dniu, w którym powiedział  przypowieść o siewcy (Mt 12:46, 13:1). Stąd duża ilość języka parabolicznego zastosowanego w tym dniu pobudziła ich pytanie.

6. Uważna lektura wskazuje, że "duch nieczysty" jest synonimem człowieka, tak jak głuchy demon odnosi się do głuchego człowieka w wers. 22 tego samego rozdziału. "Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych...". Idąc przez pustynię i decydując się na powrót do własnego domu jest oczywiście językiem dotyczącym człowieka. To wszystko jest potwierdzone przez fakt, że Jezus prawie na pewno robi aluzję do wersetu w wersji Septuaginty (która była Biblią w powszechnym użyciu za czasów Chrystusa) z Księgi Przysłów 9:12, choć z jakiegoś powodu pominiętego w AV. Ten werset najwyraźniej mówi o człowieku, nie duchu (z instrukcji scornera) przechodzącym przez miejsca bezwodne, przez ziemię czyli pustynię, a rękami gromadzącym jałowość”.

W ten sposób przypowieść opisuje nastawienie ludzkiego oczyszczonego umysłu  i jego przeście do jeszcze bardziej zdegenerowanego stanu jak to zdarzyło się kiedy "nieczysty duch" Saula został wyleczony przez Dawida grającego na harfie i wtedy ten stan powrócił jeszcze gorszy. Zauważ, że czytamy “zły duch od Pana” wpływający na Saula (1 Sm. 16:14); to nastawienie umysłu zostało wysłane przez Boga, a nadludzką złą istotę.

7. "Duch" często odnosi się do postawy umysłu (np. Pwt. Pr. 2:30; Przyp. 25:28; Iz. 54:6, 61:3; Ez. 18:31; Mk 14:38; Łuk. 2:40; 2 Kor 2:13, 12:1 , Ef 4:23) .. Ewentualnie "duch nieczysty" może odnosić się do nieczystego stanu umysłu, który pasuje do kontekstu w wersetach 34-36. Ponieważ jak człowiek "myśli w swym sercu, takim jest" (Przyp. 23:7), duch będzie synonimem człowieka. Tak więc przypowieść opisuje nastawienie umysłu człowieka oczyszczonego, a następnie jego powrót do jeszcze bardziej zdegenerowanego stanu, jak to zdarzyło się kiedy 'duch nieczysty Saula' został uzdrowiony przez grającego na harfie Dawida, a potem stan ten powrócił jeszcze gorszy. Zauważ, że czytamy o "złym duchu od Pana" wpływającym na Saula (1 Sam. 16:14); to nastawienie umysłu zostało wysłane przez Boga, nie przez nadludzką złą istotę.

Sugerowane Wyjaśnienia
1. Jan Chrzciciel do pewnego stopnia oczyścił naród żydowski; próbował zmienić złe serca (ducha) Żydów ( Mal 4:1 i 6 por. Mt 11:10 i 14). Człowiek chodzący na pustyni ("miejscach bezwodnych") jest taki sam jak Żydzi wychodzący by usłyszeć Jana głoszącego na pustyni. Cała rozmowa została wywołany przez Jezusa uzdrawiającego: "Opętanego przez diabła, niewidomego i niemego" (Mt. 12:22). Wyleczony człowiek prawdopodobnie był gotowy, i to będzie właściwy sposób rozumowania by zasugerować: "Wiecie jaki był ten człowiek. To  cudowne, że jest teraz zdrów. Jak tragiczne by to było gdyby stał się siedmiokrotnie gorszy niż był wcześniej. Ale tak tragiczne to będzie dla ciebie, jeżeli nie chcesz kontynuować duchowego uzdrawiania, które Jan ci przyniósł."

2. Widzieliśmy, że Jezus, nawiązując do fragmentów Przysłów 9:12, łączy człowieka, który odrzuca mądrość z Żydami, którzy teraz odrzucającą "Chrystusa ...mądrość Bożą" (1 Kor 1:24), Chrystusa "który stał się.. dla nas .. mądrością" (1 Kor. 1:30) . Inne szczegóły z Księgi Przysłów 9 są w zgodzie z tym podejściem:

-"Mądrość ...zabiła swoje bestie ... zastawiła swój stół. Wysłała swoje służebnice, by wołały z wyżynnych miejsc miasta: Kto jest prosty, niech tu wejdzie!" (Przys. 9:1-4). To jest podstawą przypowieści o uczcie weselnej, gdzie Żydzi odmówili przyjęcia wezwana, aby nauczyć się mądrości Chrystusa (Łuk. 14). Mądrość wołająca na wysokim miejscu miasta przypomina Jezusa wołającego w świątyni na Górze Syjon w Jerozolimie (J. 7,37) .

-"Daj mądremu, a będzie jeszcze mędrszy; poucz sprawiedliwego, a będzie umiał jeszcze więcej" (Przys. 9:9) odnosi się do tych, którzy nauczyli się od Jana i poszli dalej, aby dowiedzieć się więcej od Chrystusa.

-"Chodźcie, jeść Mój chleb i pić wino, które mam zmieszałam" (Przys. 9, 5) przypomina zaproszenie Chrystusa do jedzenia Jego Ciało i picia Jego Krwi, symbol w służbie komunii (Mt 26: 26 -28 ) .

-"Mądrość zbudowała swój dom" (Prz 9:1) może odnosić się do Chrystusa zamiatającego swój domu Ewangelii Mateusza 12:44 . W ten sposób obie kobiety z Księgi Przysłów, dziewka i mądrość, reprezentują odowiednio naukę systemu żydowskiego i Chrystusa. Odstępstwo Izrael jest jak dziewka w Księdze Ezechiela (16, 28, 29 i 31) i Ozeasza (rozdziały 1 i 2), patrz także Jeremiasz 3:1, 6, 8.

3. Teraz jesteśmy w stanie trochę głębiej prześledzić niektóre z symboli występujących w tym fragmencie. Człowiek, reprezentujący Żydów, którzy nie chcieli słuchać nauczania Chrystusa, przeszedł przez "bezwodne miejsca". To może przypominać odstępstwo Izraela na pustyni, gdzie również "kuszono Chrystusa" (1 Kor. 10:9), tym samym odmawiając posłuszeństwa nauczaniu Mojżesza, który reprezentował Chrystusa (Pwt. Pr. 18:18). Bóg prowadził Izrael "przez pustynię, przez kraj pusty i pełen wąwozów, przez kraj suchy i mroczny, przez kraj, przez który nikt nie przechodził i gdzie żaden człowiek nie mieszkał?" (Jer. 2:6). To dokładnie przypomina język Przysłów 9:12 w Septuagincie - " przez bezwodną pustynie, przez ziemię, która jest pustynią ... jałowość". Zauważ, że Izrael na pustyni szukał dla "reszty" królestwa, ale nie znalazł go (Hbr. 3,11). Podobnie człowiek w Ewangelii Mateusza 12:43 przeszedł przez suchą pustynię "szukając spoczynku, ale nie znajduje".

4. Człowiek zdecydował wrócić do swego domu. To musi mieć odniesienie do wers. 29, wypowiedzianego na krótko wcześniej, który mówi, że silny człowiek z domu musi być związany, zanim zawartość jego domu zostanie zabrana. Łukasz 11:22 dodaje, że to może zostać wykonane tylko przez silniejszego człowieka niż on. Tym silnym człowiekiem jest szatan, grzech, od którego tylko Jezus był wystarczająco silniejszy, by go pokonać. Ponieważ Jezus związał szatana -grzech- był On w stanie dokonywać cudów i w ten sposób dzielił się z nami łupami domu. Istnieje aluzja w Ewangeliach, że ludzie, których Jezus wyleczył, również mieli odpuszczone grzechy i czasami ich choroby były bezpośrednim skutkiem ich grzechów (Łuk. 5:20; Jn. 5:14). Niedołężna kobieta była opisana jako związana szatanem ( Łuk. 13:16), do czasu, gdy Jezus uleczył ją. Jezus mógł rozumieć, że było tak samo skuteczne powiedzieć “Odpuszczone są ci grzechy Twoje” jak powiedzieć “Wstań i chodź” (Lk. 5: 23). Diabeł -grzech -trzymał nas jak niewolników na uwięzi w jego domu, dopóki Jezus nie zniszczył go (Heb.2:14-18). Jezus zaczął związywać silnego człowieka grzechu w Jego życiu i dlatego mógł wtedy dzielić łupy z nami do jakiegoś stopnia, chociaż zrobił to w pełni przez Swoją śmierć. W ten sposób dom, do którego mężczyzna wrócił, był pusty - wszystkie dobra silnego człowieka (wers. 29) zostały wzięte. To mogło symbolizować oczyszczenie świątyni przez Jezusa  (Mk. 11:15-17). Opisał On świątynię Żydów jako “twój dom” (Mt. 23:38). Człowiek, reprezentujący odstępstwo Izraela, nazywał świątynie “mój dom”. Oczyszczanie świątyni w czasie Paschy Chrystusa odzwierciedlałoby żydowski zwyczaj, oparty na Wyjściu 12:19, oczyszczaniu domu z zakwasu. Jezus oczyścił świątynię, Jego “dom Ojca” (Jn. 2:16).

W perspektywie, duchowy dom Izraela został zamieciony i opróżniony ze złych rzeczy, które grzech położył w nim. Dom był “przyozdobiony”. Dosłownie to jest “kosmos-ed” (Gk. “kosmeo”). Słowo “Kosmos” opisuje porządek rzeczy. Jezus ustawił nowy Kosmos wewnątrz domu Izraela przez likwidację Prawa, które przyniosło świadomość grzechu, silnego człowieka, Szatana, (Rzym. 7:7-11; 4:15). Więcej szczegółów w 2-4 “żydowski szatan”.

Dlatego siedem innych duchów wchodzących w człowieka reprezentuje intensywne odrzucenie Ewangelii przez Żydów po jej usłyszeniu. Piotr wydaje się nawiązywać do “końcowy stan tego człowieka  bywa gorszy niż pierwotny.” (Mt. 12:45); mówiąc głównie do żydowskich chrześcijan, którzy teraz odwrócili się od Chrystusa, Piotr wnioskuje, że “Jeżeli bowiem uciekają od zgnilizny świata  (por. “zamieciony i przyozdobiony”) przez poznanie Pana i Zbawcy, Jezusa Chrystusa, a potem oddając się jej ponownie zostają pokonani, to koniec ich jest gorszy od początków” (2 Piotra 2:20). Tak więc może być tak, że Piotr interpretuje siedem duchów wchodzących do człowieka, tzn. wchodzących do jego domu, jako proroctwo o wielu żydowskich chrześcijanach, którzy odwrócili od wiary z powodu dzieł Judaistów, którzy zachęcali ich do powrotu do Prawa. Wiersze 21 i 22 są na ten sam temat:

"Lepiej bowiem byłoby im nie znać drogi sprawiedliwości, aniżeli poznawszy ją odwrócić się od podanego im świętego przykazania.  Sprawdza się na nich treść owego przysłowia: Wraca pies do wymiocin swoich, oraz: Umyta świnia znów się tarza w błocie. “